Πολύ καλύτερος απ’ τον Κουρμπέλη…

Αυτό ήταν λοιπόν. Κουρμπέλης τέλος. Ο Παναθηναϊκός αποχωρίζεται τον αρχηγό του μετά από 6,5 χρόνια. Χάνει έναν από τους μόλις 2-3 διεθνείς που είχε στην Εθνική ομάδα, τον μοναδικό με βασικό ρόλο στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Έναν παίκτη που ήξερες τι να περιμένεις. Έναν παίκτη που έδινε πάντα το 100%, που γνώριζε απ’ έξω κι ανακατωτά την ομάδα. Που έμεινε στα πολύ δύσκολα -προηγούμενα- χρόνια, που δεδομένα είχε σημαντική προσφορά, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να δώσει και αρκετά περισσότερα, αν δεν είχε ταλαιπωρηθεί για δύο χρόνια από εκείνον τον τραυματισμό.

Κάπου εδώ, ωστόσο, τελειώνουν οι “ύμνοι” για τον διεθνή άσο. Δεν έχει κανένα νόημα να κάθεται ο Παναθηναϊκός οργανισμός και να… κλαίει τον “μακαρίτη”. Κι ούτε πρόκειται φυσικά να το κάνει.

Ίσα-ίσα, νομίζω πως είναι και μία πολύ καλή ευκαιρία για να γίνει ποιοτική αναβάθμιση στη νευραλγική θέση του κέντρου των Πρασίνων. Δεν ισχυρίζομαι φυσικά πως πρέπει να βγουν οι φίλοι του Παναθηναϊκού στους δρόμους και να… πανηγυρίζουν επειδή αποχωρεί ο Κουρμπέλης από την ομάδα τους. Το ιδανικό άλλωστε, θα ήταν και να μείνει ο 29χρονος άσος, αλλά και να έρθει ένα ακόμα βαρβάτο 6-8άρι, δυνάμει βασικό, που αφενός θα αυξήσει τον ανταγωνισμό κι αφετέρου θα προσφέρει περισσότερες ποιοτικές λύσεις στη φαρέτρα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Η “μπαγκέτα” πλέον βρίσκεται στα χέρια του Σέρβου κόουτς και φυσικά του νέου τεχνικού διευθυντή του Τριφυλλιού, Γιάννη Παπαδημητρίου. Μπάτζετ διαθέσιμο υπάρχει, χρόνος -όχι άπλετος αλλά- επίσης υπάρχει και θα πρέπει να έρθει ένας παίκτης σαφώς καλύτερος από τον Κουρμπέλη. Κατά γενική ομολογία οι Πράσινοι πλήρωσαν πέρυσι σε αρκετά ματς το έλλειμμα ποιότητας στο κέντρο τους. Καλή και μαχητική η τριάδα των Ρούμπεν-Κουρμπέλη-Τσέριν, αλλά το κάτι παραπάνω δεν μπορούσε να στο δώσει στα ματς απαιτήσεων.

Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται τουλάχιστον έναν box to box μέσο από το πάνω ράφι, που να μπορεί με την ίδια ευχέρεια να αγωνιστεί στο “6” και στο “8”. Να κόβει και να ράβει στη μεσαία γραμμή. Να έχει και το γκολ στο παιχνίδι του. Να μπορεί να περάσει τελικές πάσες. Όπως δηλαδή το κάνει κι ο Ρούμπεν Πέρεθ, ο οποίος ωστόσο περπατάει στο 35ο έτος της ηλικίας του. Ως εκ τούτου θα πρέπει να αποκτηθεί ένας πολύ νεότερος και με τα ίδια ή και περισσότερα ποιοτικά στοιχεία.

Αυτό, ως απόλυτη ανάγκη τη δεδομένη στιγμή, γιατί αποτελεί κοινή παραδοχή πως δεν αρκεί. Καλός και… άγιος ο Ζέκα, αλλά δεν μπορεί να βασίζεται επάνω του ο Παναθηναϊκός. Πέρα από τον παίκτη στο “10” που θα αποκτηθεί, είναι αναγκαίο να έρθει κι άλλος παίκτης στο “8” που να μπορεί να δώσει περισσότερες λύσεις, σε μία σεζόν που το Τριφύλλι θα κληθεί να αντεπεξέλθει πιθανότατα και στην Ευρώπη, εφόσον έχει μπει σε όμιλο.

Ένας… Ινμπόμ Χουάνγκ, θα φάνταζε ως ιδανική επιλογή για τον Παναθηναϊκό αυτή τη στιγμή. Όχι φυσικά ο ίδιος ο Νοτιοκορεάτης που έχει συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό, αλλά παίκτης με τα δικά του χαρακτηριστικά. Που φυσικά θα πρέπει να τον καλοπληρώσεις, με συμβόλαιο που θα αγγίζει το “χαρτί”. Αν οι Πράσινοι κινηθούν σωστά, μπορούν στο τέλος της ημέρας να βγουν κερδισμένοι από την αποχώρηση του αρχηγού τους…